پویند را ، ز خاک :
این مبدأ طلوع
وین مقصد غروب
گسستم .
با چار پیچ و چار مهره
سقف شگفت را
بر شانه ی ستبر دیوار
افراشتم .
و دست
بر دست کوفتم
از پیرهن غبار تکاندم .
آ ... ها ....
اینک اتاق
بر پایه ایستاده ، سبک بار .
اینک
من
آواره تر ز باد
بی مولد و وطن
هر جا که خواستم
با چار پیچ و چار مهره
سقف شگفت را
بر پای می کنم .
من خانه ام به دوش
آواره تر ز باد ....
...ادامه مطلب
۱۳۸۸ خرداد ۱۱, دوشنبه
خانه به دوش
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر