خانه همان خانه نیست

زهر زمستان شکست
سردی دوران نشست

جنبش دست زمان
پیکر این خانه را

نقش دگرگونه بست
خانه همان خانه نیست

کز در و دیوار آن
شیون غم پر کشید

یا که چو گوری سیاه
با همه بیم درون

لب ز سخت درکشد
خانه همان خانه نیست

تشنه ی آوار و سیل
خانه دگر گشته است

رنگ بهاری به چهر
عمر شبان فریب


در گذر نیستی است
ز آتش شب سوز مهر

گرچه دروغ آوران
در بن هر روزنی

دور ز چشم امید
چشم طمع بسته اند

گرچه که این ساکنان
تنگدل از شام سوگ

خفته ی یأس و غمند
لیک ز هر روزنی

مرغ سبکبال نور
می دهد آوای شور

لیک چو من منتظر
تن همه چشمان شوق

لب همه گویای کین
هست بسی در کمین

...ادامه مطلب