اي واي بر اسيري

اي واي بر اسيري کز ياد رفته باشد
در دام مانده باشد صياد رفته باشد

آه از دمي که تنها، با داغ او چو لاله
در خون نشسته باشم چون باد رفته باشد

امشب صداي تيشه از بيستون نيامد
شايد به خواب شيرين، فرهاد رفته باشد

خونش به تيغ حسرت يا رب حلال بادا
صيدي که از کمندت آزاد رفته باشد

از آه دردناکي سازم خبر دلت را
وقتي که کوه صبرم بر باد رفته باشد

رحم است بر اسيري کز گرد دام زلفت
با صد اميدواري ناشاد رفته باشد

شادم که از رقيبان دامن کشان گذشتي
گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد

پرشور از حزين است امروزکوه و صحرا
مجنون گذشته باشد فرهاد رفته باشد

مختصر سخنی در باره حزین

محمدعلی بن ابوطالب متخلص به حَزین و معروف به شیخ علی حزین در سال 1103 قمری در اصفهان زاده شد. او از نوادگان شیخ زاهد گیلانی است.او از آخرین شاعران بزرگ سبک هندی بود. از آثار او می‌توان به تذکره شعرا، دیوان اشعار، صفیر دل و حدیقه ثانی در برابر حدیقه سنایی و تذکارات العاشقین در برابر لیلی و مجنون اشاره کرد. تذکره حزین لاهیجی با سبکی ساده و و پخته به نگارش درآمده‌است. حزین لاهیجی در سال 1146ق از ترس نادرشاه به هندوستان رفت و در سال ۱۱۸۱ق در حدود هفتاد و هشت سالگی در بنارس درگذشت و در همان شهر دفن شد. او سرگذشت خود و حوادث و وقايع عصر خويش را با احوال و اوضاع سياسی به قلم شيوايی نوشته است. حزين با اكثر علوم و فنون آشنايی كامل داشت.
حزین لاهیجی ظاهراً به دلیل گرفتاریهای زمانه و سرنوشت خاصّی که داشته است, به سوی هند می رود و با مردم زمانه بنای ناسازگاری می نهد; امّا در شعر و شاعری صاحب ادّعا بوده است و گهگاه به مذمّت شعرای آن دیار می پردازد. این کیفیّت سبب شده است تا همعصرانش از شعرا و ادبا از سر عناد برخیزند و به بد گفتنش بنشینند. بدین لحاظ است که خان آرزو از سر عمد کتاب تنبیه الغافلین را در مذمّت حزین تدوین می کند
بخشی از سروده‌های او به زبان انگلیسی و فرانسه نیز ترجمه شده‌است

منابع
ویکیپدیا
کریمی، یوسف، زندگی‌نامه مشهورترین شاعران ایران،
سراج الدّین علی خان آرزو, تنبیه الغافلین,پیشگفتار, ص15,: دکتر شفیعی کدکنی

...ادامه مطلب