چند رباعی از هلالی چغتائی

تا كي دلت از چـرخ حـزين خواهد بود
با محنت و درد همنشين خواهد بود

خوش باش كه روزگار پيش از من و تو
تا بود چنين بـود و چنــان خواهد بود

*************

دردا كه اسير ننگ و ناميم هنوز
در گفت و شنيد خاص و عاميم هنوز

شد عمر تمام و نا تماميم هنوز
صد بــار بسـوختـيــم و خـاميم هنوز

************

ني از تو حيات جـــاودان مي خواهم
ني عيش و تنعم جهـان مي خواهم

ني كام دل و راحت جان مي خواهم
آني كه رضاي توست آن مي خواهم

***********

دور از تو صبوري نتوانـد دل مـــن
وصل تو حيات خويش داند دل من

آهسته رو اي دوست كه دل همره توست
زنهار! چنان مـرو كــه ماند دل من