صفحات

۱۳۸۷ آذر ۱۲, سه‌شنبه

خداي كودكي ها

مرگ را سرودي دوباره خواهم ساخت
تازه تر از هر تازه اي
وسكوت را مايه تمام نت هايم خواهم كرد

تا بشنوي چقدر فرياد
درسينه غمبارم نهفته است

بار ديگر دست به قلم خواهم برد
درسپيده دم غمبار اعدام
وبي مهابا سرخواهم زد قصيده هاي نا تمام را
عفت پاك كاغذ را به خون قلم هتك خواهم كرد
تا بي حرمت ترين خطوط بيانگر عصمت اندوه بار
باكره گي كلامم باشد
تصنيف خواهم ساخت


از لحظه لحظه سكوت چند ساله ام
تا پايه چوبين استدلالهايم را بلرزاند
فلسفه را در پاي عرفان سر خواهم بريد
تا بارور كند نهال خشكيده
عروج را

فقه را عريان وبي حرمت خواهم چرخاند
در كوچه هاي كفر
سوار بر استري چموش وبي حيا
زندگي را تهي از فلسفه وفقه وعرفان
به دست كودكي گستاخ خواهم داد
تا بنويسد بر پشت هر عابري
دنباله خواهم ساخت از سيب وشقايق
به اسب چوبين زندگي
كه خاطرات كودكيم بر آن سوار است

آسمان را بر فراز كوههاي نقاشي پاك خواهم كرد
تا خداي كودكيهايم
نتواند كه در آن بگريزد
و آنگاه بر سنگي حك خواهم كرد
نامم را بر دروازه هيچستان
تا كسي به سراغم نيايد

...ادامه مطلب

۲ نظر:

ناشناس گفت...

salam dirgahist dar mianeh ezdeham dodo ahan ke bar zendegieman savar ast khish va taranomhayeh gah be gahe deleh gham zadeh ra faramosh kardeh bodam chaleepa forsati dobareh be man dad ta dar jostejoyeh maneh gomshodeh be hezar toyeh ghorbat gerefteyeh dell baz gardam !!! in hameh ra madyoneh ghalbeh sar shar az taravateh shomaeim sepas gozaram ahmad(tanha)

linee گفت...

تنهاجان بسیار زیبا و پر معنا بود.
مرسی