زندگي يعني يک سار پريد

پشت کاجستان ، برف .
برف ، يک دسته کلاغ .
جاده يعني غربت .
باد ، آواز ، و کمي ميل به خواب .
شاخ پيچک ، و رسيدن و حياط .
من ، و دلتنگ ، و اين شيشه ي خيس .
مينويسم ، و فضا .
مينويسم ، و دو ديوار ، و چندين گنجشک .
يک نفر دلتنگ است .
يک نفر مي بافد .
يک نفر مي شمرد .
يک نفر مي خواند .
زندگي يعني يک سار پريد .
از چه دلتنگ شدي ؟
دلخوشي ها کم نيست : مثلا" اين خورشيد ،
کودک پس فردا ،
کفتر آن هفته .

يک نفر ديشب مرد
و هنوز ، نان گندم خوب است .
و هنوز ، آب مي ريزد پائين ، اسب ها مي نوشند .
قطره ها در جريان ،
برف بر دوش سکوت
و زمان روي ستون فقرات گل ياس

...ادامه مطلب